نعتِ رسولِ مقبول ﷺ
او لوکو جگ تے چھاواں نے حضور دیاں
دل نوں ٹھنڈ پاواں اودھے میں نور دیاں
اک ہی مولا میرا اک ہی نور اے
نہ ہوکے وی جانے میرا کی قصور اے
او لوکو جگ تے چھاواں نے حضور دیاں
دل نوں ٹھنڈ پاواں اودھے میں نور دیاں
رب نے بلایا میرے سوہنے نوں در تے
حق جے ادا کراں میں وی مر کے
او لوکو جگ تے چھاواں نے حضور دیاں
دل نوں ٹھنڈ پاواں اودھے میں نور دیاں
کملی او کالی لے کے جاندے نے مدینے
خوشبو حضور دی لاندے نے سینے
او لوکو جگ تے چھاواں نے حضور دیاں
دل نوں ٹھنڈ پاواں اودھے میں نور دیاں
رنگ چڑیا اے مینوں حضور دے غلام دا
موقع مل جاوے مینوں رب دے کلام دا
او لوکو جگ تے چھاواں نے حضور دیاں
دل نوں ٹھنڈ پاواں اودھے میں نور دیاں
سُکھی سنسار سارا غم سارے میرے نے
نال جے ہوے او تے سویرے ہی سویرے
او لوکو جگ تے چھاواں نے حضور دیاں
دل نوں ٹھنڈ پاواں اودھے میں نور دیاں
نعت تیری لکھ کے شان تیری دسی اے
میری تے زندگی دنیا چے پھسی اے
او لوکو جگ تے چھاواں نے حضور دیاں
دل نوں ٹھنڈ پاواں اودھے میں نور دیاں
رُکھ تیرا اکھیاں چے دل تے تیرا نام اے
قسم خدا دی میرے رب دا سلام اے
او لوکو جگ تے چھاواں نے حضور دیاں
دل نوں ٹھنڈ پاواں اودھے میں نور دیاں
مولخ محمؐد عدیل شفیق عادل
